maandag 26 februari 2007

Heden, verleden en toekomst

Het heden is er gewoon eigenlijk nooit, tenminste het valt niet aan te geven want zodra je in het heden bent is het alweer het verleden en als je over het heden praat dan is het ook weer verleden. Heden kan dus nooit de toekomst zijn. Toekomst kan wel verleden worden en ook heden. Dus ga eens na: Toekomst kan heden worden maar heden geen toekomst? Is dat niet hetzelfde als: Een koe is een dier met een staart maar een dier met een staart hoeft nog niet perse een koe te zijn? Want wat er in de toekomst is kan het heden worden, tenzij je de toekomst verkeerd voorspelt want dan komt het natuurlijk nooit in het heden. De precisie van ‘in het heden’ kan je dus niet aangeven. Dan vraag ik me af wat ‘in het heden’ is, want het valt niet aan te tonen. Is het niet zo dat als je iets niet aan kan geven of aan kan tonen dat het er eigenlijk niet is? Stel jezelf eens de vraag: In het heden, wat is dat nou eigenlijk? Daar heb ik eigenlijk maar 1 antwoord op: In het heden is elke keer het moment waarop je leeft, het gaat steeds met je mee en veranderd nooit van plaats. Dat doet het verleden juist wel en de toekomst ook. Wat in het verleden ligt, gaat steeds verder weg liggen. En wat in de toekomst ligt, komt steeds dichterbij. Het heden dat neem je elke dag, elk uur, zelfs elke seconde met je mee en veranderd nooit van zijn ligging. Die ligging bedoel ik natuurlijk spreekwoordelijk want het bestaat eigenlijk niet, het is gewoon een woord waarmee je iets aangeeft. Net als een stoel of tafel. Dat zijn ook maar woorden waardoor je weet wat iemand bedoeld.

Het verleden. Tja het verleden, het oude vertrouwde verleden. Iets wat er altijd en eeuwig zal zijn sinds de dag dat de mensheid begon en eigenlijk al daarvoor. Ik kijk liever niet terug naar het verleden want het verleden ligt achter mij. Het verleden komt sowieso nooit meer terug en je kan er niets meer aan veranderen. Verleden zegt het eigenlijk al in het woord zelf. Het is het ‘leed’ van ‘ver’ Waarom zou je dan terug willen als het eigenlijk alleen maar leed is? Als het leuk was geweest dan had je het wel als herinnering onthouden en afgespeeld in het heden. Dus het verleden is een goed iets, want je herinnert je de leuke dingen wel in het heden als je dat zelf wilt. De rest laat je achter je en kan je vergeten als je dat zelf wilt. Als het verleden er niet was geweest dan was er niets geweest. Helemaal niets.

De toekomst. De toekomst is een mooi iets, een geweldig iets. De toekomst is iets waar je naar toe leeft. Zie je leven als een balk en daar in staan 3 puntjes. 1 puntje voor het verleden, 1 puntje voor het heden en 1 puntje voor de toekomst. Het puntje van het verleden ligt aan het begin van de balk en het puntje van de toekomst ligt aan het eind van de balk. Het puntje van het heden verschuift steeds meer naar de toekomst toe. Je leeft dus eigenlijk voor de toekomst. In tegenstelling tot je verleden kan je toekomst opraken, op dat moment ben je dood. De toekomst is de hoop waaraan je je vast kan houden, is het licht dat je eindelijk weer kan zien aan het einde van een heel erg slechte periode in je leven. De toekomst is de kracht van de mens. Ik leef per dag maar kijk graag naar mijn toekomst.

Het heden spreekt mij het meest aan, want daar kan eigenlijk altijd van op aan. Je verleden kan je nooit meer veranderen en je toekomst juist te veel. Te veel dat het me soms bang maakt, bang maakt dat mijn toekomst er uit komt te zien als mijn verleden. Colin Heikens

Echte schoonheid zit van binnen

Mensen zeggen altijd: echte schoonheid zit van binnen. Maar of dat klopt daar valt nog over te discussiĆ«ren, niet met mensen uit mijn klas maar met mensen die weten hoe dat moet. Want schoonheid is naar mijn mening iets dat je niet kan zien. Maar ja als je het niet kan zien kan je er eigenlijk ook niet echt over oordelen toch? Maar kan je iets dan niet laten blijken? Dat je iets niet ziet maar je weet wel dat het er is omdat het soms naar voren komt. Zoals een karakter, aardig voor andere zijn, vriendelijkheid, niet zo’n centen pik zijn, vrolijk, behulpzaam, sociaal. Zijn die dingen niet veel belangrijker? Voor mij wel, voor mij geldt dat echt veel meer als schoonheid dan iemands uiterlijk. Maar hoe komt het dan, en nu praat ik voor mezelf en voor een hele hoop andere mensen, dat als iemand heel lelijk is en nu bedoel ik ook echt heel erg lelijk, dat je er niet mee gaat praten in eerste instantie? Terwijl haar of zijn karakter misschien wel 10 keer mooier is dan dat mooie meisje of die mooie jongen waar je al een tijd een gesprek mee wilt voeren. Dan geldt het begrip: echt schoonheid zit van binnen, ineens voor een stuk minder mensen inclusief mijzelf. Hoe komt dat dan? Ik heb echt geen enkel idee. Ik denk dat niemand daar een echt feitje over heeft. Wat ik wel weet uit eigen ervaring, je kan beter een meisje en jongen aan de haak slaan met een goed innerlijk dan met alleen een goed uiterlijk. Natuurlijk kan je het allerbeste een meisje of jongen aan de haak slaan met een goed innerlijk en een goed uiterlijk. Maar met dat meisje heb ik al een relatie dus dat gaat voor jullie nu niet meer op. Even alle gekheid achterwege gelaten, ik denk dat het beter is als je voor het innerlijk gaat. Daar heb je meer aan, die relaties houden langer stand en je kan werken aan een toekomst. Als je alleen voor het uiterlijk gaat dan heb je continue ruzies en ben je het standaard niet met elkaar eens. Daarom is het van belang dat je een partner zoekt die goed bij je past. Even aantrekkelijk, een even mooi karakter en een zelfde kijk op dingen als jou wat betreft innerlijk en uiterlijk. Colin Heikens.